شش

کنار دریایی روی سایه های موازی ماسه های ذهنم پابرهنه قدم  زدم

قدم هایم هر قدم به سختی و سنگینی دقایق رسوایی دلم نبود

بادهای موج های خیال باطل در صداهای بیداری من زمزمه نوازش تنهای تنها می خواند

امیدوارم به تو و حرف های تو

آیا می شود تو را در دستانم به رقص برگان پاییزی بنوازم!

من هستم و شیرینی خواب های مستی در شب سرمستی

پیچش دلم در شوق دیدار تو امروز خالی شد

قدم می زنم پیاده در ذهن بیدار تو

من و غرورم در سفری به کران های دریایی بستیم

سفری در راه است

به دوری های تو عادت دارم

کنار دریایی روی سایه های موازی ماسه های ذهنم پابرهنه قدم زدم